Kilka ciekawostek dotyczących ogrzewania
piece na olej przepracowanyWikipedia - podział kominków
Ze względu na:
umieszczenie w pomieszczeniu:
zabudowane całkowicie lub częściowo w ścianie
kominki wolno stojące tzw. kozy
kominki ceramiczne często mylone z kominkami kaflowymi
osłonę paleniska:
kominki z wkładem kominowym, tzw. zabudowane
kominki z otwartym paleniskiem
paliwo:
drewno
kominki elektryczne
gaz (miejski lub płynny)
paliwo płynne etanol (tzw. biokominki), naftę itp.
sposób podawania paliwa stałego
kominki z palnikiem retortowym sterowanym automatycznie na pellety
kominki na drewno z dokładaniem ręcznym
sposób rozprowadzenia ciepła:
kominki oddające ciepło tylko do pomieszczenia, w którym stoją
kominki z wymiennikiem ciepła:
z rozprowadzaniem grawitacyjnym ciepłego powietrza
z mechanicznym rozprowadzeniem ciepłego powietrza
z płaszczem wodnym wpiętym do instalacji C.O. lub C.W.U.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kominek
W układzie współprądowym
W układzie współprądowym wymiana ciepła zachodzi pomiędzy dwoma strumieniami biegnącymi w tym samym kierunku. Z punktu widzenia wymiany ciepła jest to najmniej wydajny układ. Charakteryzuje się stosunkowo niską średnią różnicą temperatur (która jest siłą napędową procesu). Skutkiem tego jest większa powierzchnia wymiany ciepła konieczna do realizacji procesu, a co za tym idzie, większy i droższy wymiennik. Wymiennik ten jest korzystny ze względu na rozkład naprężeń cieplnych. Ponieważ gorący i zimny strumień wpływają do wymiennika z tej samej strony średnia temperatura ścianki w wymienniku jest bardziej jednorodna na całej długości. Skutkiem tego są mniejsze naprężenia termiczne.
Bardziej efektywny jest układ przeciwprądowy. Dodatkową zaletą tego układu jest możliwość podgrzania lub ochłodzenia strumienia do temperatury wlotowej drugiego strumienia. Wadą jest możliwość pojawienia się dużych naprężeń cieplnych.
W układzie krzyżowym oba strumienie przepływają względem siebie pod kątem prostym. Chociaż czysty układ krzyżowy jest rzadko spotykanym rozwiązaniem, często spotyka się go w przypadku wymienników płaszczowo-rurowych jako składowa przepływu. Przegrody stosowane powszechnie w celu zwiększenia dynamiki przepływu płynu w przestrzeni płaszczowej, dzielą ją na szereg segmentów o przepływie krzyżowym.
Układy złożone (np. wymienniki z płaszczem o przepływie dzielonym lub rozbieżnym) są kombinacją powyższych układów. Większość wymienników spotykanych w przemyśle ma charakter złożony.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Wymiennik_ciep%C5%82a
Wynalazcą był Franz San Galli (urodzony
Powszechnie uważa się, że centralne ogrzewanie wynaleźli starożytni Rzymianie (hypocaustum). Jednak z dochodzenia przeprowadzonego przez elektrociepłownię z Samary (południowo-zachodnia Rosja) wynika, że pierwszy grzejnik został zamontowany w roku 1855 w Sankt Petersburgu. Wynalazcą był Franz San Galli (urodzony w Prusach, w Kamieniu Pomorskim (Kammin), lecz mieszkający w Rosji Niemiec pochodzący z rodziny o włoskich korzeniach). Swój wynalazek nazwał "gorącą skrzynką" i opatentował w Niemczech i USA.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Grzejnik
← Powrót do kategorii:
Ciepło
Pełna wersja artykułu